در فروش سهام سایپا باید چه نکاتی مورد توجه باشد؟
فروش سهام گروه خودروسازی سایپا به‌واسطه شرایط و الزامات واگذاری اهمیت زیادی دارد؛ صرف داشتن سرمایه کافی برای خرید یک بنگاه اقتصادی بزرگ مثل سایپا، به هیچ وجه کافی نیست. متقاضیان خرید سهام گروه خودروسازی سایپا باید اهلیت، سابقه، برنامه روشن، توان فنی و مدیریتی داشته باشند. البته در این میان شرکت‌های خودروساز، یک کنسرسیوم قطعه‌سازان و دیگران پیگیر این واگذاری هستند. معتقدم چه این واگذاری به سرمایه‌دار صورت بگیرد، چه به فعالان باسابقه صنعت‌خودرو، باید شروطی وضع شود. همان‌طور که در دنیا رایج است، دولت نباید بلافاصله پس از واگذاری عقب‌نشینی کند. باید پایش، کنترل و نظارت مستمر داشته باشد؛ البته رعایت این موارد باید بدون دخالت در عملیات اجرایی باشد.
فروش سهام دومین خودروساز بزرگ باید براساس چه شروطی باشد؟
چند شرط بسیار مهم در واگذاری سهام گروه خودروسازی سایپا وجود دارد؛ نخست افزایش تولید و تیراژ است. دوم رعایت خودکفایی و داخلی‌سازی قطعات است که قانون هم بر آن تاکید دارد. به‌عنوان مثال زمانی که رنو برای مونتاژ به ایران آمد در دو خودروساز بزرگ باید تا ۴۰ درصد ساخت داخل انجام می‌شد. درعین حال نباید این واگذاری به بهانه خصوصی‌سازی، منجر به بیکار شدن نیروهای مازاد شود و باید با مدیریت صحیح، این نیروها را بازآرایی کنند. درآخر این‌که، بدون صادرات و توسعه محصول، صنعت‌خودرو رشد نخواهد کرد.
چه افراد یا شرکت‌هایی باید متقاضی خرید باشند که اهلیت داشته باشند؟
به‌نظر من، شرکت‌های بزرگ قطعه‌سازی که کنسرسیوم‌هایی را در صنعت‌خودرو تشکیل داده‌اند در کنار خودروسازان بزرگ بخش‌خصوصی، مناسب‌ترین گزینه‌های خرید سهام سایپا هستند. برخی شرکت‌ها که در سال تیراژ محدودی داشته و در واحدهای 10 هزار متری مونتاژ خودرو انجام می‌دهند، نمی‌توانند یک خودروسازی بزرگ را بچرخانند.
